روز به روز بر تعداد مشتاقان Gmail اضافه میشود و
گوگل هم در پاسخ به این استقبال، دائم به امکانات خود میافزاید. در طول
چند ماه گذشته خبرهای زیادی راجع به افزایش ظرفیت Gmail خواندهاید.
شرکتهای
رقیب گوگل مدعی بودند که این افزایش ظرفیت یک ترفند تبلیغاتی است و گوگل
میداند که کاربران نمیتوانند از این همه فضای Gmail استفاده کنند. اما
گوگل در پاسخ میگوید که کاربران میتوانند از این فضا به عنوان یک مکان
برای ذخیره فایلهای خود استفاده کنند. مهمترین مزیت این مسأله این است که
شما میتوانید به فایلهای ذخیره شده در این درایو از پشت هر کامپیوتری که
به اینترنت متصل است، دسترسی داشته باشید، مانند یک حافظه کوچک که همیشه
همراه شماست.
اگر بخواهید فایلهای خود را در
Gmail اکانت خود ذخیره کنید، باید آنها را از طریق یک آدرس E-mail دیگر به
آن ارسال کنید، به عبارت دیگر باید فایلهای مورد نظرتان را به نامه
Attach کنید و سپس آن را برای Gmail بفرستید.
این کار کمی وقتگیر و پر
دردسر است، برای همین عدهای تصمیم گرفتند تا با نوشتن برنامههایی انجام
این کار را آسانتر کنند. ظاهرا ایده اولیه این برنامه را آقای Richard
Jones برای سیستم عامل لینوکس ارائه داده است، اما در حال حاضر چند برنامه
برای این کار در ویندوز وجود دارد.
از جمله برنامههای خوب میتوان به Gmail Drive از آقای Bjarke Vikose اشاره کرد.
میتوانید آخرین نسخه این برنامه را از آدرس: http://www.viksoe.dk/code/gmail.htm دریافت کنید.
Gmail Drive به صورت فایل Zip شده با حجم 121 کیلوبایت است و پس از دریافت و باز کردن آن با برنامههای مخصوص Unzip، (یکی از این برنامهها در بخش دریافت فایل موجود است) کافی است روی Setup کلیک کنید تا اجرا شود.
پس از اجرای فایل Setup، اگر پنجره My Computer را باز کنید، خواهید دید که یک درایو به نام Gmail Drive به درایوهای قبلی اضافه شده است. حجم این درایو به اندازه ظرفیت Gmail یعنی حدود 2 گیگابایت است و شما میتوانید فایلهای مورد نظر خود را به راحتی درون آن کپی کرده و یا از آن کپی کرده و یا از آن پاک کنید. دقت داشته باشید Gmail Drive یک درایو مجازی است که در حقیقت به عنوان یک لینک به درون Gmail Account شما عمل میکند، بنابراین زمانی Online نیستید نمیتوانید فایلهای خود را به این درایو کپی کنید.
برای کار کردن با این برنامه علاوه بر داشتن یک اکانت در Gmail، به سیستم عامل ویندوز XP نیاز دارید. مرورگرهای اینترنت اکسپلورر از نگارش 5/5 به بعد، NetScape نگارش 1/7 به بعد، موزیلا از 4/1 به بعد و فایر فاکس 8/0 نیز به خوبی از این برنامه پشتیبانی میکنند.
بعد از کپی کردن فایلها به این درایو مجازی، اگر به آدرس Gmail خود Login کنید، تعدادی E-mail حاوی Attachment خواهید دید که در قسمت Subject ، نام و حجم آن فایلها وجود دارد.
نکته مهم دیگر راجع به این برنامه این است که در حالت عادی با اغلب سرویسهای E-mail نمیتوانید بیش از 10 مگابایت فایل Attach کنید. اما با استفاده از Gmail Drive میتوان به اندازه حجم خالی Gmail Box فایل کپی کرد و این برنامه به صورت خودکار آن را به Gmail Account ارسال میکند. به این ترتیب دیگر محدودیت 10 مگابایت را نخواهید داشت. همچنین اگر فایلی از درون این درایو حذف شود، به طور خودکار از اکانت Gmail پاک خواهد شد.
این برنامه بسیار جالب، کاربردی و مفید است و نصب آن را به شما پیشنهاد میکنیم. اگر پس از نصب آن، از برنامه راضی نبودید، میتوانید به راحتی از Control Panel وارد add/Remove Programs شده و Gmail Drive Shell Extension را Remove کنید.
یکی دیگه از چیزهایی که بهش عادت کردیم بدون اینکه بدونیم چرا اینجوریه، ساختار چیده شدنه حروف روی کیبورده. تا حالا فکر کردین که چرا حروف روی دکمه های کیبورد به صورت الفباییشون نیستن و به قولی به صورت QWERTY هستن ؟
این طرز قرار گیری حروف توسط فردی به اسم کریستوفر شولز (Christopher Sholes) ابداع شده. کریستوفر شولز که به عنوان پدر ماشین تحریر شناخته میشه، فردیه که اولین ماشین تایپ مدرن رو اختراع کرد. اولین ماشین تایپ بر اساس حروف الفبا ساخته شده بود و هنگامی که یه دکمه فشرده میشد، توسط یه میله ی آهنی به جهر آغشته، اثری بر روی کاغذ ایجاد میشد. ولی اگر تایپیست با سرعت زیاد تایپ میکرد بعضی مواقع این میله های آهنی به هم گیر میکردن و باعث از کار افتادن دستگاه تایپ میشد. برای همین شولز برای اینکه بتونه از درگیر شدن این میله ها با هم جلوگیری کنه و در واقع بتونه تاخیری تو کار تایپیست برای پیدا کردن حروف ایجاد کنه، ۶ سال وقت گذاشت تا بتونه بهینه ترین حالت چینش حروف رو برای جلوگیری از گیر کردن میله های رابط در سال ۱۸۷۸ پیدا کنه.
سپس همین سیستم QWERTY وارد کامپیوترهای معمولی شد، چون احتمالا هزینه ی آموزش مجدد تایپیست ها زیاد میشد و مردم عادی نیز به این چینش عادت کرده بودن.
البته QWERTY تنها سیستم موجود برای چینش کیبورد نیست. سیستم های دیگه ای نظیر Dvorak و Colemak هم وجود داره.
سیستم Dvorak در سال ۱۹۳۶ توسط فردی به همین اسم طراحی شد. هدف وی از طراحی افزایش سرعت تایپ با نزدیک هم آوردن حروفی بود که بیشترین کاربرد را توی زبان انگلیسی داشتن. به طوری که حدود ۷۰ درصد متن تایپی توسط ردیف وسطی انجام میشه در نتیجه اتگشتان مسافت کمتری رو طی میکنن و این باعث افزایش سرعت تایپ میشه. اگه علاقه دارید که این سیستم تایپ رو امتحان کنید میتونید با رفتن به قسمت تنظیمات زبان و Layout، چینش Dvorak رو اضافه کنید و همچنین از این آموزش برای حرفه ای شدن استفاده کنید !
سیستم Colemak هم با مبنا قرار دادن سیستم QWERTY و تعویض تعدادی از حروف سعی در کارآمد تر کردن تایپ با افزایش حروف اصلی در خط وسط داشت. نحوه ی چینش این سیستم رو میتونید در اینجا ببینید.
ضمنا میدونستین بزرگترین کلمه ای که میشه تنها با استفاده از حروف یک ردیف کیبورد نوشت کلمه Type Writer یا همون ماشین تحریره !